Τι φταίει για την κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα μας;
Σύντομη ανάλυση από τον TAXalia/c για τους φίλους αναγνώστες μας.
Δεν θα σας κουράσω με άλλο ένα μεγάλο άρθρο-ανάλυση. Σε λίγες παραγράφους θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω την άποψή μου.
Είναι ΟΛΟΙ σύμφωνοι πλέον, ότι κάτι δεν έχει πήγε καλά στην χώρα μας, τα τελευταία –τουλάχιστον- τριάντα χρόνια
Είναι αλήθεια. Τι είναι όμως αυτό που έφταιξε περισσότερο;
Σίγουρα είναι οι μη-αποτελεσματικές κυβερνήσεις. Ναι. Φταίνε και οι πελατειακές σχέσεις και οι ασύστολοι και χωρίς έλεος άσκοποι διορισμοί δημοσίων υπαλλήλων τους οποίους κανείς δεν χρησιμοποίησε ορθά, η αποβιομηχανοποίηση της χώρας, ο ασύδοτος συνδικαλισμός, η λογική της υπερκατανάλωσης χωρίς ανάγκη, της ποιότητας χωρίς ουσία, των ολυμπιακών αγώνων χωρίς λεφτά, των δανεισμών χωρίς όριο και μέτρο, των άσχημων επιλογών και πρακτικών κλπ κλπ κλπ… Ναι όλα αυτά και μερικά ακόμη…. Για όλα αυτά θα διαβάσετε πλήθος άρθρων, αναλύσεων και τα σχετικά Κανείς όμως δεν μιλάει ή γράφει για το μεγαλύτερο –κατά την γνώμη μας- πρόβλημα που είχε η όποια δημοκρατία μας από την μεταπολίτευση και μετά (που είμαι σε θέση να γνωρίζω δηλαδή).
Η Ελλάδα δεν είχε τόσο κακές κυβερνήσεις. Στην τελική αυτές τις κυβερνήσεις ψήφιζε ο κόσμος, αυτές είχε. Αυτές τιμωρούσε εξάλλου, αλλάζοντας κάθε τόσο. Δεν δίσταζε – ο λαός- από «σοσιαλιστικές» να επιλέγει «φιλελεύθερες» και αντίστροφο, μπας και σωθεί. Ψήφιζε αλλαγές, επανιδρύσεις, κλπ, κλπ.
Το ερώτημα όμως παραμένει. Τι είναι όμως αυτό που έφταιξε περισσότερο;
Η Ελλάδα, τα τελευταία τριάντα χρόνια είχε τις χειρότερες αντιπολιτεύσεις. Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο δεινό της. Οι τρισάθλιες, μίζερες, στείρες και κατάπτυστες αντιπολιτεύσεις.
Όλα θα ήταν τουλάχιστον καλύτερα, αν στοιχειωδώς οι αντιπολιτεύσεις στην Ελλάδα –με χειρότερη αυτή του ΠΑΣΟΚ την τελευταία πενταετία- έδειχναν την στοιχειώδη συναίνεση σε βασικές αλλαγές που έπρεπε να γίνουν στην χώρα μας και προσπαθούσε να μας επιβάλει χρόνια τώρα η Ε.Ε με οδηγίες.
Δυστυχώς για εμάς, την τελευταία πενταετία είχαμε τον χειρότερο συνδυασμό κυβέρνησης- αντιπολίτευσης που μπορούσαμε να έχουμε ως λαός.
Έτσι λοιπόν κύριοι πολιτικοί, την μεγαλύτερη ευθύνη που έχετε για την κατάντια της χώρας μας, δεν την έχετε από τις κυβερνήσεις σας, αλλά από τις τρισάθλιες, αντιπολιτεύσεις σας. Με σύμμαχο τον κακώς νοούμενο συνδικαλισμό και λαικισμό, δεν αφήσατε να προχωρήσει καμία αλλαγή, καμία μεταρύθμιση, καμία επανίδρυση που ο κόσμος ψήφιζε. Αντί αυτού η κάθε κυβέρνηση, με τον φόβο της φθοράς ή της πτώσης, έδινε στο σύστημα ασπιρίνες και ντεπόν αντί για αντιβίωση ή κορτιζόνη…
Έπρεπε να μας φτάσουν στο σημερινό κατάντημα όπου πλέον η αντιπολίτευση και η κυβέρνηση δεν παίζει ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ρόλο.
Είμαι σίγουρος ότι εάν μας αφήναν και σήμερα θα είχαμε ακριβώς το ίδιο. Αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση.
Εξάλλου επιτυχημένος πρόεδρος κόμματος αντιπολίτευσης ήταν αυτός που κατάφερνε να οδηγήσει το κόμμα τους στην εξουσία. Αυτό ήταν –και είναι δυστυχώς- το ζητούμενο, η εξουσία! Κανείς δεν θα έλεγε μπράβο σε μία αντιπολίτευση που στοιχειωδώς θα έκανε, αυτό που σήμερα κάνει ο Καρατζαφέρης.
(Για να μην παρεξηγηθώ, σήμερα που αυτός το κάνει , όπως έγραψα, δεν έχει ΚΑΜΙΑ σημασία, οι «τύποι» μας έχουν επιβάλει αυτά που θελουν)
Αλλά πλεον το σύστημα που μας επιβάλανε, δεν έχει ανάγκη την Δημοκρατία μας.
Έχει τον δικό του κανόνα ο οποίος δεν είναι άλλος από το… ΔΕΝ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΛΕΩ, ΔΕΝ ΣΟΥ ΔΙΝΩ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΔΟΣΗ… (πρεζάκι…)
Ότι και να θέλει η κυβέρνηση ή αντιπολίτευση, στην Ελλάδα πλέον, μία ξένη εγκατεστημένη κυβέρνηση, εφαρμόζει τις αλλαγές και τις τομές με τον τρόπο και ρυθμό που αυτή θέλει.
Με στοιχειώδη συναίνεση και φιλελληνισμό όλα θα είχαν γίνει χρόνια τώρα, πολύ πιο ήπια, πολύ πιο φυσιολογικά. Αλλά εκεί εμείς την… ΑΤΝΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ μας μέσα…
Καλό κουράγιο φίλοι αναγνώστες, σε όλους μας.
TaXalia/c
από taxalia
Σύντομη ανάλυση από τον TAXalia/c για τους φίλους αναγνώστες μας.
Δεν θα σας κουράσω με άλλο ένα μεγάλο άρθρο-ανάλυση. Σε λίγες παραγράφους θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω την άποψή μου.
Είναι ΟΛΟΙ σύμφωνοι πλέον, ότι κάτι δεν έχει πήγε καλά στην χώρα μας, τα τελευταία –τουλάχιστον- τριάντα χρόνια
Είναι αλήθεια. Τι είναι όμως αυτό που έφταιξε περισσότερο;
Σίγουρα είναι οι μη-αποτελεσματικές κυβερνήσεις. Ναι. Φταίνε και οι πελατειακές σχέσεις και οι ασύστολοι και χωρίς έλεος άσκοποι διορισμοί δημοσίων υπαλλήλων τους οποίους κανείς δεν χρησιμοποίησε ορθά, η αποβιομηχανοποίηση της χώρας, ο ασύδοτος συνδικαλισμός, η λογική της υπερκατανάλωσης χωρίς ανάγκη, της ποιότητας χωρίς ουσία, των ολυμπιακών αγώνων χωρίς λεφτά, των δανεισμών χωρίς όριο και μέτρο, των άσχημων επιλογών και πρακτικών κλπ κλπ κλπ… Ναι όλα αυτά και μερικά ακόμη…. Για όλα αυτά θα διαβάσετε πλήθος άρθρων, αναλύσεων και τα σχετικά Κανείς όμως δεν μιλάει ή γράφει για το μεγαλύτερο –κατά την γνώμη μας- πρόβλημα που είχε η όποια δημοκρατία μας από την μεταπολίτευση και μετά (που είμαι σε θέση να γνωρίζω δηλαδή).
Η Ελλάδα δεν είχε τόσο κακές κυβερνήσεις. Στην τελική αυτές τις κυβερνήσεις ψήφιζε ο κόσμος, αυτές είχε. Αυτές τιμωρούσε εξάλλου, αλλάζοντας κάθε τόσο. Δεν δίσταζε – ο λαός- από «σοσιαλιστικές» να επιλέγει «φιλελεύθερες» και αντίστροφο, μπας και σωθεί. Ψήφιζε αλλαγές, επανιδρύσεις, κλπ, κλπ.
Το ερώτημα όμως παραμένει. Τι είναι όμως αυτό που έφταιξε περισσότερο;
Η Ελλάδα, τα τελευταία τριάντα χρόνια είχε τις χειρότερες αντιπολιτεύσεις. Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο δεινό της. Οι τρισάθλιες, μίζερες, στείρες και κατάπτυστες αντιπολιτεύσεις.
Όλα θα ήταν τουλάχιστον καλύτερα, αν στοιχειωδώς οι αντιπολιτεύσεις στην Ελλάδα –με χειρότερη αυτή του ΠΑΣΟΚ την τελευταία πενταετία- έδειχναν την στοιχειώδη συναίνεση σε βασικές αλλαγές που έπρεπε να γίνουν στην χώρα μας και προσπαθούσε να μας επιβάλει χρόνια τώρα η Ε.Ε με οδηγίες.
Δυστυχώς για εμάς, την τελευταία πενταετία είχαμε τον χειρότερο συνδυασμό κυβέρνησης- αντιπολίτευσης που μπορούσαμε να έχουμε ως λαός.
Έτσι λοιπόν κύριοι πολιτικοί, την μεγαλύτερη ευθύνη που έχετε για την κατάντια της χώρας μας, δεν την έχετε από τις κυβερνήσεις σας, αλλά από τις τρισάθλιες, αντιπολιτεύσεις σας. Με σύμμαχο τον κακώς νοούμενο συνδικαλισμό και λαικισμό, δεν αφήσατε να προχωρήσει καμία αλλαγή, καμία μεταρύθμιση, καμία επανίδρυση που ο κόσμος ψήφιζε. Αντί αυτού η κάθε κυβέρνηση, με τον φόβο της φθοράς ή της πτώσης, έδινε στο σύστημα ασπιρίνες και ντεπόν αντί για αντιβίωση ή κορτιζόνη…
Έπρεπε να μας φτάσουν στο σημερινό κατάντημα όπου πλέον η αντιπολίτευση και η κυβέρνηση δεν παίζει ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ρόλο.
Είμαι σίγουρος ότι εάν μας αφήναν και σήμερα θα είχαμε ακριβώς το ίδιο. Αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση.
Εξάλλου επιτυχημένος πρόεδρος κόμματος αντιπολίτευσης ήταν αυτός που κατάφερνε να οδηγήσει το κόμμα τους στην εξουσία. Αυτό ήταν –και είναι δυστυχώς- το ζητούμενο, η εξουσία! Κανείς δεν θα έλεγε μπράβο σε μία αντιπολίτευση που στοιχειωδώς θα έκανε, αυτό που σήμερα κάνει ο Καρατζαφέρης.
(Για να μην παρεξηγηθώ, σήμερα που αυτός το κάνει , όπως έγραψα, δεν έχει ΚΑΜΙΑ σημασία, οι «τύποι» μας έχουν επιβάλει αυτά που θελουν)
Αλλά πλεον το σύστημα που μας επιβάλανε, δεν έχει ανάγκη την Δημοκρατία μας.
Έχει τον δικό του κανόνα ο οποίος δεν είναι άλλος από το… ΔΕΝ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΛΕΩ, ΔΕΝ ΣΟΥ ΔΙΝΩ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΔΟΣΗ… (πρεζάκι…)
Ότι και να θέλει η κυβέρνηση ή αντιπολίτευση, στην Ελλάδα πλέον, μία ξένη εγκατεστημένη κυβέρνηση, εφαρμόζει τις αλλαγές και τις τομές με τον τρόπο και ρυθμό που αυτή θέλει.
Με στοιχειώδη συναίνεση και φιλελληνισμό όλα θα είχαν γίνει χρόνια τώρα, πολύ πιο ήπια, πολύ πιο φυσιολογικά. Αλλά εκεί εμείς την… ΑΤΝΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ μας μέσα…
Καλό κουράγιο φίλοι αναγνώστες, σε όλους μας.
TaXalia/c
από taxalia