Γράφει ο Δευκαλίων
Σήμερα δεν θα ασχοληθούμε με οικονομικά μεγέθη, με spread και CDS, με νομίσματα και ισοτιμίες. Αυτή είναι η μία πλευρά της ζωής. Έχουμε πάρα πολύ καιρό μετά το Πάσχα, στις ταραγμένες ημέρες και εποχές που έρχονται, αμέσως μετά να μιλήσουμε και πάλι για όλα αυτά.
Σήμερα δεν θα ασχοληθούμε με τον Γιώργο Παπανδρέου και την υπό αυτόν ηγετική ομάδα. Τι να πούμε άλλωστε; Μόνοι τους έχουν χαράξει τον δρόμο τους και την μοίρα τους. Η ιστορική νομοτέλεια θα λειτουργήσει και γι’ αυτούς αδυσώπητα. Όταν καταδικάζεις ένα Λαό στην φτώχεια και την εξαθλίωση, ένα μόνο τέλος μπορεί να έχεις…
Σήμερα είναι Μεγάλη Τρίτη 19 Απριλίου. Απόψε στις εκκλησίες ακούγεται το τροπάριο της Κασσιανής που αρχίζει με τις λέξεις «Κύριε η εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσούσα γυνή..».
Γύρω μας ανθίζει η Άνοιξη. Για εμάς τους μεγαλύτερους ο συνδυασμός Άνοιξης και Πάσχα δημιουργεί μία συναισθηματική έκρηξη στην ψυχή μας. Θύμισες παλιές για αγαπημένους ανθρώπους που έφυγαν, για ευτυχισμένες καταστάσεις που πέρασαν ανεπιστρεπτί, αλλά και όμορφες αναμνήσεις ανακατεύονται άτακτα. Είναι το κουβάρι της ζωής μας που ξετυλίχτηκε και πέρασε αφήνοντας πίσω του ίχνη που δεν μπορεί να τα σβήσει ο χρόνος.
Ίχνη όμως που συναθροίζονται μαζί με αυτά των προγόνων μας στην μνήμη μας και μεταβιβάζονται όλα μαζί στις γενιές που έρχονται. Έτσι δημιουργείται η οικογενειακή παράδοση που συνήθως διέπει την λειτουργία της οικογένειας.
Ο πιο γλυκός και πιο ευαίσθητος Έλληνας πεζογράφος, ο Παπαδιαμάντης, γράφει μερικές από τις πιο τρυφερές σελίδες της ζωής του διαπραγματευόμενος αυτά ακριβώς τα θέματα. Τις αναμνήσεις που ξεπηδούν από την ψυχή του ανθρώπου αυτές τις ημέρες και τις παραδόσεις που πηγάζουν από αυτήν ακριβώς την ιδιόμορφη ψυχική κατάσταση και κυριαρχούν σε όλες τις οικογενειακές και κοινωνικές εκδηλώσεις των εορταστικών αυτών ημερών.
Οφείλουμε λοιπόν αυτές τις ημέρες να αφιερωθούμε σε αυτούς που αγαπάμε. Στις οικογένειες μας στους φίλους μας. Να δώσουμε και να πάρουμε από αυτούς αγάπη, κουράγιο και δύναμη για τις δύσκολες ημέρες που έρχονται.
Η τελειωτική και οριστική νίκη του καλού εναντίον του κακού της ζωής απέναντι στο θάνατο σηματοδοτούνται από την λειτουργία της Αναστάσεως. Εκεί τελειώνουν όλα. Τα βάσανα και οι στενοχώριες. Το καλό και η ζωή έχουν καταγάγει την τελική και οριστική νίκη.
* ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ ακούγεται απ’ άκρου εις άκρου στην γη όπου υπάρχει Έλληνας
* ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ είναι η μία και μοναδική απάντηση.
Είναι το ένα και μοναδικό, είναι το κορυφαίο μήνυμα. Αυτό που θα πρέπει να θυμόμαστε κάθε ημέρα πόνου και αγωνίας αυτές τις δύσκολες εποχές…
Πάντα στο τέλος το καλό νικάει το κακό. Και με αυτό το παράδειγμα να χαλυβδώνει την ψυχή μας, να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε όπου βρεθούμε και όπου σταθούμε για να νικήσει το φώς το σκοτάδι.
Από βάθους καρδιάς Καλό Πάσχα!
