Δεν πήγα στην πρωινή πορεία, για μένα και για όσους είμαστε από την αρχή στον αγώνα, ήταν ξεκάθαρο ότι ήταν στημένο το κάλεσμα με σκοπό να μας διαλύσουν.Αυτοί που μας κάλεσαν ευθύνονται για την μέχρι πρότινος απραγία μας, κι αυτοί είναι.
οι συνδικαλιστές.
Ο συνδικαλιστής είναι υποχείριο της εκάστοτε κυβέρνησης κι ανήκει στα παλιά (που σήμερα καίμε), είναι σύστημα.
Έχει μάθει να λαδώνεται, να σκέφτεται ατομικά και όχι συλλογικά, να τον ενδιαφέρει η θεσούλα για μετά.
Αυτός που τους πίστεψε και πήγε μπροστά στην πλατεία ήταν ο πιο αγνός αγωνιστής. Υπήρχαν άνθρωποι ανάμεσά τους που δεν είχαν ξαναφάει στη ζωή τους χημικά.
Και ήταν αυτοί που έδωσαν όλες τις μάχες, ήταν αυτοί που τελικά κράτησαν ζωντανή την πλατεία!!!
Έβλεπα από την αρχή την αναμετάδοση, δεν έχασα φάση του αγώνα.
Του έστησαν το πιο ύπουλο παιχνίδι, επιστράτευσαν όλα τους τα άθλια μέσα, κι αυτός ρε φίλε εκεί, δεν έφευγε. Δεν έχω λόγια..
τους έβλεπα που έμεναν και δάκρυζα.
Ένας από το πλήθος
(Ο ανώνυμος το άρχισε, ο ανώνυμος θα νικήσει, ο ανώνυμος γράφει την ιστορία σήμερα).
