Το βιβλίο Codex Gigas βρίσκεται στην εθνική βιβλιοθήκη της Στοκχόλμης και αποτελείται από 600 σελίδες, όλες από δέρμα (γαϊδάρου), ενώ το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο είναι από επενδυμένο ξύλο με δέρμα και σκαλισμένα κομμάτια μετάλλου.
Όπως κάθε παράξενο και ξεχωριστό αντικείμενο από το παρελθόν, έτσι κι αυτό, έχει την δική του ξεχωριστή "ιστορία" την οποία περιβάλει ένας μύθος γύρω από την δημιουργία του και τον σκοπό του.
Το βιβλίο θεωρείται ότι έχει γραφτεί στις αρχές του 13ου αιώνα στο Βενεδικτίνικο μοναστήρι της Βοημίας που βρίσκεται κοντά στο Chrudim, στη Δημοκρατία της Τσεχίας. Η ταυτότητα του συντάκτη παραμένει ένα μυστήριο. Η εξέταση του βιβλίου αποκάλυψε ότι ο τρόπος γραφής και έκφρασης, είναι ο ίδιος σε όλο το βιβλίο, καθώς επίσης και οι εικόνες έχουν την ίδια ακριβώς τεχνοτροπία, πράγμα που σημαίνει ότι γράφτηκε από ένα μόνο άτομο. Παράξενο είναι επίσης το γεγονός ότι αυτός που έγραψε το βιβλίο, δεν δείχνει με την γραφή του, κανένα σημάδι κούρασης ή ακόμα και διάθεσης (κάτι που είναι ασυνήθιστο για ένα τόσο μεγάλο χειρόγραφο).
Το βιβλίο γράφτηκε στα λατινικά και περιέχει μια πλήρη έκδοση της παλαιάς και καινής διαθήκης (εκτός του βιβλίου των πράξεων των αποστόλων και της αποκάλυψης).
Παράλληλα με τη Βίβλο, είναι ένα αντίγραφο της εγκυκλοπαίδειας του Ισίδωρο της Σεβίλης, "Etymologiae" - μια περίληψη της καθολικής γνώσης που περιείχε κάποιες ριζοσπαστικές (αλλά όχι ευρέως αποδεκτές) πληροφορίες - συμπεριλαμβανομένης της ιδέας του ότι ο κόσμος ήταν μια σφαίρα και όχι ένας επίπεδος δίσκος.
Το βιβλίο περιέχει επίσης ένα αντίγραφο του "Antiquities of the Jews" και του "The Jewish Wars" που γράφτηκαν αρχικά από τον Flavius Josephus γύρω στο 93 μ.χ. και είναι μια ελαφρώς τροποποιημένη έκδοση της εβραϊκής βίβλου.
Τέλος, υπάρχει ένα αντίγραφο του "Chronicle of Bohemia" που γράφτηκε από τον Κοσμά της Πράγας, ο οποίος ήταν ιερέας στην Βοημία και έζησε μεταξύ του 1045 π.χ. και 1125 π.χ.
Μαζί με τα κείμενα, υπάρχουν κατάλογοι ανθρώπων και ημερομηνιών, ένα ημερολόγιο και ένθετα από τους διάφορους ιδιοκτήτες του βιβλίου.
Ο μύθος που περιβάλλει τον κώδικα είναι ότι ένας από τους μοναχούς από το Βενεδικτίνικο μοναστήρι είχε διαπράξει μια φοβερή αμαρτία και αντιμετώπιζε την εσχάτη τιμωρία. Να θαφτεί ζωντανός. Για να γλυτώσει από τον αργό αυτό θάνατο, ο μοναχός έκανε μια συμφωνία με τους ηγούμενους του μοναστηριού. Θα έγραφε το μεγαλύτερο βιβλίο που είχε δει ποτέ ο κόσμος, σε μια μόνο νύχτα. Εάν το κατάφερνε θα κέρδιζε την ελευθερία του.
Η πρόταση του μοναχού έγινε δεκτή, αλλά βλέποντας ότι δεν μπορούσε να πραγματοποιήσει τα λεγόμενα του, κάλεσε το διάβολο για να τον βοηθήσει. Ο διάβολος δέχτηκε και ο μοναχός για να του δείξει την εκτίμηση του, δημιούργησε μια απεικόνιση του διαβόλου μέσα στον κώδικα.
Το μεγαλύτερο βιβλίο που είχε δει ποτέ ο κόσμος ολοκληρώθηκε σε μια νύχτα και ο μοναχός κέρδισε την ζωή του. Εντούτοις, ο μύθος λέει, ότι η ζωή του έκτοτε ήταν γεμάτη κακοτυχία και βάσανα.
Είναι επίσης ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι επτά (ή οκτώ σύμφωνα με μερικές πηγές) από τις σελίδες του βιβλίου είναι σχισμένες και σύμφωνα με κάποιους, αφαιρέθηκαν για να προφυλάξουν ένα αρχαίο μυστικό.
Τέλος, όπως συμβαίνει άλλωστε με τέτοια αντικείμενα, υπάρχει η φήμη, ότι το βιβλίο είναι καταραμένο και φέρνει τον θάνατο ή μεγάλη κακοτυχία στον κάτοχο του.
Τα συμπεράσματα... δικά σας!
από apolitistosteki
