Πρώτα όμως να αναφέρω μερικά στατιστικά της τριετίας: 978 posts (452 στο πρώτο μου blog, 262 στη γωνιά μου στο Mediasoup και 264 –μαζί με το σημερινό- εδώ) και χονδρικά υπολογίζω πάνω από 2.500 μονταρισμένες εικόνες. Αν μη τι άλλο, πλούσιο το βιογραφικό…
Επειδή καθημερινά μπαίνουν και νέοι φίλοι στην παρέα, ας αναφέρω για ακόμα μια φορά, πως ο αρχικός σκοπός του blog ήταν η δημοσίευση των ιστοριών κόμικ του ψυχαναλυτή dr.SeenG. Έχω καιρό να γράψω/ανεβάσω συνεδρία του γιατρού, για τους λόγους τους οποίους αναφέρω εδώ. Αν με ρωτήσετε τι νέα έχω από το εκδοτικό μέτωπο… τσάμπα μπήκατε στον κόπο. Δυστυχώς ότι ξέρετε, ξέρω κι εγώ (γκρρρ…) Στη συνέχεια η ύλη εμπλουτίστηκε με κείμενα σχολιασμού, συνοδευόμενα από εικόνες επεξεργασμένες στο Photoshop ή videos.
Όπως έγραψα και χθες, η γεύση που αφήνει το κάθε post στο δίπτυχο προσδοκία/ανταπόκριση είναι διαφορετική και τους λόγους τούς εξήγησα. Αυτό όμως που μένει σαν γενική εικόνα, είναι η γαμάτη σχέση που έχουμε αποκτήσει.
Μπορεί το blog να μην έχει τη δυναμική του… συγχωρεμένου Τρωκτικού (ούτε κατά προσέγγιση) ή άλλων μεγάλων ιστολογίων που οφείλουν την επιτυχία τους και σε άλλες βοήθειες τις οποίες εγώ δε διαθέτω, την αγάπη όμως που εισπράττω από εσάς, αμφιβάλλω πάρα πολύ αν την απολαμβάνουν πολλοί στο χώρο μου. Φυσικά αυτή η αγάπη σας δεν είναι ο μόνος λόγος που ασχολούμαι με το blogging, έτσι; Ποτέ δεν έκρυψα τις φιλοδοξίες μου εξάλλου…
Το μόνο μου παράπονο (ήρθε η ώρα να το εκφράσω) είναι πως η δουλειά μου έγινε αποδεκτή μόνο από εσάς. Σ’αυτά τα τρία χρόνια, είδα άπειρες δημιουργίες μου να αναδημοσιεύονται σε μεγάλα επαγγελματικά portals, σε εφημερίδες, στην τηλεόραση (οι παλιότεροι θα θυμάστε ότι οι εικόνες μου είχαν καταντήσει… θαμώνες του Ράδιο Αρβύλα), παρόλα αυτά ποτέ κανείς δε μου ζήτησε συνεργασία, πέρα φυσικά από τη (λατρεμένη μου) Σεμίνα Διγενή για λογαριασμό του Mediasoup. Και όχι μόνο δε μου ζητήθηκε συνεργασία, αλλά όσες κρούσεις έκανα εγώ ο ίδιος, πήγαν στο καλάθι των αχρήστων. Με απέρριψαν όλοι.
Συνήθως η αντίδρασή μου ήταν η εξής: «Στ’αρχίδια μου ρε, ούτε εγώ σας θέλω», αλλά πάντα μού έμενε η πικρία και η απορία: «Ρε μήπως δεν αξίζω;». Μετά έβρισκα παρηγοριά στα σχόλιά σας και συνέχιζα.
Λοιπόν... αυτή η ανάρτηση θέλω να κλείσει με ωραίο τρόπο. Με ομορφιά. Παρακάτω θα δείτε κάτι το οποίο δεν έχει δεχθεί καμία επεξεργασία στο Photoshop, είναι πέρα για πέρα αληθινό…
………
………
………
………
Εννιά λατρεμένες και πανέμορφες ασθενείς του dr.SeenG (με τις οποίες διατηρώ πλέον και προσωπική φιλία), ξεπέρασαν το προχθεσινό φαλλοκρατικό μου αμόκ και φωτογραφήθηκαν αποκλειστικά για την πάρτη του γιατρού! Σας παρουσιάζω λοιπόν τη Σέχτα των drseengιτσών!
Σας ευχαριστώ όλους μέσα από την ψυχή μου γι’αυτά τα τρία χρόνια, να’στε όλοι γεροί και να προσέχετε, ε; Σμουτς.
από drseeng
