Γράφει ο Χάρρυ Κλυνν
Ηγέτης πολιτικός είναι εκείνος που βλέπει μπροστά, εκείνος που προλαβαίνει τα γεγονότα, πριν τα γεγονότα τον εγκλωβίσουν.
Ο συμβιβασμός, που εγκυμονεί ανωμαλία, είναι η λύση που υιοθετούν οι μέτριοι πολιτικοί.
Ακόμα, όμως, και στον «επιβαλόμενο» συμβιβασμό υπάρχουν ..
κόκκινες γραμμές και κυρίως, υπάρχει σχέδιο απεγκλωβισμού.
Στην περίπτωση συγκρότησης της
μεταβατικής(;) κυβέρνησης (κυβέρνηση ή κοινοβουλευτικό πραξικόπημα;) υπό
τον τραπεζίτη κ. Λουκά Παπαδήμο, κόκκινες γραμμές δεν υπήρξαν.
Είναι απορίας άξιο για ποιο λόγο
και βάσει ποιας πολιτικής λογικής δέχτηκε ο κ. Α. Σαμαράς να
συμμετέχουν στην κυβέρνηση οι Πάγκαλος, Βενιζέλος και Παπακωνσταντίνου…
Είναι πλέον ηλίου φαεινότερο ότι
ο κ. Α. Σαμαράς, εάν ποτέ κατορθώσει να εκλεγεί πρωθυπουργός, δε θα
κινήσει καμιά διαδικασία κάθαρσης και ούτε πρόκειται να συνηγορήσει ώστε
να αποδοθούν ευθύνες στον Γ. Α. Παπανδρέου για τα βοώντα εγκλήματα που
διέπραξε αυτός και η κυβέρνησή του κατά του Ελληνικού λαού. Και δεν
πρόκειται να πράξει κάτι τέτοιο, αφού δέχτηκε να «συγκυβερνήσει» με τον
Παπακωνσταντίνου, το έτερο ήμισυ του αρχιμειοδότη.
Ως δε προς την ύπαρξη σχεδίου
απεγκλωβισμού, αυτό θα φανεί πολύ σύντομα, όταν η κυβέρνηση Παπαδήμου
πάρει τα μέτρα εκείνα που μπροστά τους τα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση
Παπανδρέου θα φαντάζουν επιτραπέζια monopoly παιχνιδάκια…
από taxalia
