ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ 17Η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Διαβάζω σε blogs, ενημερωτικά sites και αλλού ή ακούω σε συζητήσεις πάρα πολλές κατηγορίες εναντίον της λεγόμενης γενιάς του Πολυτεχνείου με αποκορύφωμα τις κατηγορίες ότι αυτή η γενιά φταίει για την σημερινή μας κατάντια.

Την περίοδο της χούντας προς το έτος 1973 είχε ξεκινήσει το φοιτητικό κίνημα με αιτήματα φοιτητικά όπως ελεύθερες εκλογές κλπ. Αντίσταση στο καθεστώς της χούντας μέχρι τότε  προέβαλλαν ορισμένες παράνομες οργανώσεις από τον χώρο κυρίως της κομμουνιστικής και όχι μόνο αριστεράς.

Ο Ελληνικός λαός στην πλειοψηφία του δεν προέβαλλε  καμιά σχεδόν αντίσταση στη χούντα.

Το φοιτητικό κίνημα με αποκορύφωμα την κατάληψη της Νομικής και τα γεγονότα της 17^ης Νοέμβρη στο Πολυτεχνείο ήταν ο χώρος που προέβαλλε σθεναρή αντίσταση στο καθεστώς της χούντας. Με κεντρικά συνθήματα τα Δικαιοσύνη, Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία, Δημοκρατία και Εθνική Ανεξαρτησία.

Οι καταληψίες του Πολυτεχνείου και οι ευρισκόμενοι στους γύρω δρόμους ήταν στην συντριπτική τους πλειοψηφία φοιτητές, λίγοι νέοι από διάφορες οργανώσεις και ένας μικρός αριθμός εργατών.

Την εξέγερση της 17^ης Νοέμβρη την έκαναν οι φοιτητές, ανεξάρτητα αν είχαν την συμπάθεια, από ένα σημείο και πέρα και του Ελληνικού λαού. Και φοιτητές ήταν αυτοί που πρωτοστάτησαν στα γεγονότα και έβαλαν τα στήθη τους μπροστά στα τανκς του Παπαδόπουλου με μικρή συμμετοχή πολιτών από άλλους χώρους εργασίας κλπ.

Τι ήταν λοιπόν η γενιά του Πολυτεχνείου; Οι φοιτητές της  που σπούδαζαν και συμμετείχαν στα γεγονότα; Προφανώς η γενιά είναι κάτι πολύ ευρύτερο και αναφέρεται σε όλα τα κοινωνικά στρώματα.

Θα έλεγα πως την εξέγερση την έκαναν οι φοιτητές όλων των σχολών με τεράστια πλειοψηφία.

Είναι αλήθεια ότι πολλοί από τους πρωτεργάτες φοιτητές της εξέγερσης και της περιόδου εκείνης εξαργύρωσαν χυδαία το όνομά τους με θέσεις στον κρατικό μηχανισμό της εξουσίας (υπουργεία, γραμματείες, μέλη επιτροπών, συνεργάτες πάσης φύσεως, υψηλές θέσεις σε κόμματα) ή εκμεταλλεύτηκαν τις γνωριμίες που απέκτησαν για προσωπικό πλουτισμό. Και άλλοι μέσα από θέσεις π.χ. στην Παιδεία και αλλού πέρασαν το μύνημα του ατομισμού και της αρπαχτής.

Δεν ήταν αυτοί όμως η συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών που έλαβαν μέρος στην εξέγερση και κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει για ανηθικότητα. Η πλειοψηφία των φοιτητών της εξέγερσης παρέμεινε στην αφάνεια μακριά από τα τεκταινόμενα  στο πολιτική σκηνικό της χώρας τα μετέπειτα χρόνια.

Κι ίσως αυτό να ήταν και το λάθος τους, που από σεμνότητα δεν παρενέβησαν πολιτικά αποτραβήχτηκαν στο πλάι και άφησαν μια μειοψηφία να λυμαίνεται  τον πλούτο και την δόξα.

Οι φοιτητές της εξέγερσης στην πλειοψηφία τους δεν είναι οι δοσίλογοι, οι ανάλγητοι και οι εξουσιομανείς  που σήμερα παραδίδουν τη χώρα στους ξένους και τον Ελληνικό λαό στη φτώχεια και στην εξαθλίωση. Όπως δεν ήταν οι αγωνιστές της ελευθερίας το 1940 σε αντίθεση με τους Τσολάκογλου, Ράλλη και τους γερμανοτσολιάδες.

Ο κατ’ έτος εορτασμός της επετείου  έγινε μια διαδήλωση και σιγά – σιγά εκφυλίστηκε χωρίς κανένα νόημα. Και γι’ αυτό ευθύνη φέρνουν τα κόμματα  που αντί να αναδείξουν το νόημα και τις επιδιώξεις των εξεγερμένων φοιτητών περιορίστηκαν στο πια οργάνωση θα έχει το μεγαλύτερο μπλοκ κλπ.

Θα αναφερθώ για λίγο στις εμετικές επιθέσεις αφιονισμένων φασιστοειδών μέσα από ανάλογα blogs που προσπαθούν με χυδαίο τρόπο να σπιλώσουν την αξία που εκπέμπεται από το γεγονός της εξέγερσης του 1973, με παρουσίαση πλαστών και αυθαιρέτων στοιχείων για το δήθεν ότι δεν σκοτώθηκε κανένας κατά την διάρκεια της εξέγερσης, όπως και το ότι ο Παπαδόπουλος ήταν καλός. Δεν θέλουν οι φασίστες να υπάρχουν σύμβολα για αγώνες για την ελευθερία.

Το Πολυτεχνείο και η εξέγερση των φοιτητών το 1973  είναι και θα είναι φάρος αντίστασης κατά της δικτατορίας, υπέρ της ελευθερίας, της εθνικής ανεξαρτησίας, της προκοπής και της δικαιοσύνης για όλους τους ανθρώπους.

πηγή: insultus

από enomenoiblogers