Σήμερα όλοι οι δεσμοί σταδιακά εξαφανίζονται. Πρωτίστως εξαφανίζεται η αγάπη και ο σεβασμός προς την κυβέρνηση, ύστερα προς την Πατρίδα, ύστερα προς τους συμπολίτες, και στο τέλος εξαφανίζονται και οι δεσμοί που έχουν τα μέλη μιας οικογένειας.
Ως αποτέλεσμα, η κυβέρνηση και ο λαός, σταδιακά γίνονται αντιμέτωποι και αναπόφευκτα έρχονται σε σύγκρουση. Χρόνο με το χρόνο, ο κρατικός μηχανισμός καταρρέει. Επινοούνται πολλοί νόμοι. Αλλά ούτε οι νέοι, ούτε οι παλαιοί νόμοι δεν εφαρμόζονται: τα όργανα του....
κράτους απλώς «πουλάνε» τους νόμους για να εξυπηρετούν διάφορα συμφέροντα.
Το αίσθημα του πατριωτισμού σταδιακά σβήνει. Μετά η Πατρίδα πωλείται λιανικώς, αλλά και χονδρικώς, αρκεί μόνο να υπάρχουν αγοραστές. Οι προδότες φέρνουν τους εχθρούς για να τους παραδώσουν την Πατρίδα.
Η αγάπη και η συμπάθεια μεταξύ συμπολιτών αντικαθίσταται από το μίσος. Πολλοί εγκαταλείπουν την πατρίδα όπου και όπως μπορούν, οι απομείναντες πολεμούν μεταξύ τους.
Στο τέλος καταστρέφεται και ο τελευταίος κρίκος της κοινωνικής συνοχής, η οικογένεια. Χωρίζουν γονείς. Τα παιδιά μισούν τους αδελφούς τους ακόμα και τους γονείς τους.
Στην ουσία ένα αποδυναμωμένο κράτος γίνεται άθυρμα των συνεκτικότερων κοινωνικά κρατών και καταστρέφεται. Αυτό, κατά βάση, δεν είναι αποτέλεσμα πνευματικού κενού, όπως θα νόμιζε κάποιος, αλλά είναι ο καρπός αντικρατικών και αντεθνικών τάσεων, που γεννιούνται ή εμφυτεύονται σταδιακά στις νέες γενιές, που αντικαθιστούν τις παλαιές.
Οι ταλαντούχοι άνθρωποι δεν προβάλλονται και δεν αξιοποιούνται, αλλά σταδιακά ούτε και γεννιούνται στην παρακμιακή κοινωνία, και στο τιμόνι της κοινωνίας, του πολιτισμού και του καθημερινού βίου έρχονται άνθρωποι κάτω του μέσου επιπέδου. Νέες ανακαλύψεις δεν γίνονται και οι επιστήμη πεθαίνει. Οι βιβλιοθήκες και τα μουσεία δεν έχουν επισκέπτες και μένουν σαν τάφοι που χάσκουν. Η μάθηση και η φοίτηση γίνονται απλώς και μόνον χάριν της απόκτησης..... πτυχίων και διπλωμάτων, που δίνουν κύρος, οικονομική άνεση και επαγγελματική ανέλιξη. H λογοτεχνία πεθαίνει και οι τέχνες δεν ελκύουν τους πολίτες. Η όρεξη για διάβασμα και πνευματική ενασχόληση μειώνεται και σβήνει. Στα βιβλιοπωλεία ανθεί η πορνογραφία, η υπο-κουλτούρα και το φτηνό ανάγνωσμα. Τα μυαλά των ανθρώπων αποδυναμώνονται τόσο πολύ, που το παραμικρό διάβασμα για πνευματική εμβάθυνση φέρνει πόνο και ψυχική καταπίεση και όχι χαρά και ικανοποίηση.
Μαζί με τις πνευματικές δυνατότητες και αναζητήσεις, πεθαίνουν η ενέργεια, η θέληση και η επιχειρηματικότητα.
Η τέχνη, η βιομηχανία και το εμπόριο φυτοζωούν, γιατί ελλείπουν τα άτομα που έχουν όρεξη να εργαστούν, κι αυτό οφείλεται αφενός στο ότι δεν υπάρχει η κατάλληλη γνώση, και αφετέρου στο ότι ανθεί η τεμπελιά και ο παρασιτισμός. Αν βρεθούν εκείνη την στιγμή ξένοι, τότε ο γηγενής παρακμιακός πληθυσμός θα βρεθεί σε οικονομική κρίση και μετά σε εξάρτηση. Όταν δεν υπάρχουν ξένοι, τότε η οικονομία και η βιομηχανία καταρρέουν, ο λαός βρίσκεται σε στέρηση, αρχίζουν τα δάνεια, ανθίζει η κερδοσκοπία. Στο τέλος, θα υπάρξει υπογεννητικότητα, θα γεράσει ο πληθυσμός και θα έρθει ο θάνατος.
Εξαιτίας της παρακμιακής του κατάστασης, ο άνθρωπος χάνει κάθε σταθερότητα. Έχει συνεχή «δίψα» για φτηνιάρικη διασκέδαση και στις γρήγορες εναλλαγές τοπίων και εικόνων: υιοθετεί άνευ λόγου διάφορες μόδες για διάφορα πράγματα. Όλα αυτά έρχονται να καλύψουν τα κενά που έχουν δημιουργηθεί στην πνευματικότητα των ανθρώπων. Τότε είναι που γεννιούνται οι διάφοροι τρόποι «διασκέδασης», τάσεις για καταναλωτισμό, για πολυτέλεια, για ευμάρεια κ.α. Οι άνθρωποι γίνονται καταναλωτές και φανατικοί θιασώτες διαφόρων τάσεων και παιγνίων, ιδίως τζόγου και ομαδικών αθλημάτων. Πίνουν, γίνονται λαίμαργοι, ανθούν τα ναρκωτικά και η πορνεία.
Εξαφανίζονται οι ανθρώπινες φιλίες. Ανθούν ο εγωισμός και το μίσος. Εξαφανίζεται η τιμιότητα. Το ψέμα και η διαστρέβλωση είναι κάτι το συνηθισμένο και αποδεκτό.
Σας θυμίζουν τίποτα όλα τα παραπάνω;
πηγή: online-pressblog
από citypress-gr
