Μια νέα θεωρία βασισμένη σε μελέτες των θέσεων μεγάλων ορόσημων στη Μεγάλη Βρετανία, όπως οι δομές πετρών, τα οχυρά λόφων και τα χωματουργικά έργα, δείχνει ότι ήταν μέρος ενός δικτύου που χρησιμοποιήθηκε για τη ναυσιπλοΐα (sic) περίπου 5.000 έτη πριν, η οποία υπονοεί οι άνθρωποι δεν ήταν τότε τόσο πρωτόγονοι όσο πιστεύαμε.
Η θεωρία αυτή έγινε γνωστή από τον Tom Brooks, έναν συνταξιούχου εμπορικό διευθυντή ο οποίος έγινε ερασιτέχνης ιστορικός.
Η οποία αναφέρει ότι ορόσημα, όπως το Hill Silbury και το Stonehenge ήταν μέρος ενός δικτύου ναυσιπλοΐας (sic) που επέτρεπε στους ανθρώπους να ταξιδεύουν μεγάλες αποστάσεις χωρίς χάρτες.
Αναλύοντας 1.500 περιοχές σε νότιο Αγγλία και Ουαλία, ο Brooks διαπίστωσε ότι όλες οι γνωστές περιοχές συνδέονταν με τουλάχιστον δύο άλλες για να κάνουν τα ισοσκελή τρίγωνα, τα οποία έχουν δύο ίσες πλευρές. Μερικά από τα τρίγωνα έχουν τις πλευρές μεγαλύτερες από 100 μίλια, και οι ίσες πλευρές έχουν μήκος +/- 110 γιάρδες,
οι οποίες δεν θα μπορούσαν να έχουν συμβεί επουδενί κατά τύχη.
Σύμφωνα με τον Brooks, τα μέσα αυτά εύρεσης ήταν σκόπιμα χτισμένα που προορίστηκαν για να βοηθήσουν στη ναυσιπλοΐα (sic) στον κόσμο πριν από τους χάρτες.
Για τα σύντομα ταξίδια τους, οι ταξιδιώτες ήταν εύκολο να μεταβούν από μια περιοχή σε άλλη, ενώ για μεγαλύτερες αποστάσεις έπρεπε οι διαδρομές να χωριστούν σε μια συνδιασμένη σειρά βημάτων.
Ο Brooks είπε ότι αυτό το δίκτυο της ναυσιπλοΐας (sic) ήταν τόσο ακριβές και περίπλοκο,
που πρέπει είτε να αλλάξουμε τις έννοιές μας για το πώς οι πρωτόγονοι άνθρωποι ήταν
ή να υποθέσουμε ότι δέχονταν βοήθεια από εξωγήινες πηγές, μια ιδέα που δεν την αποκλείει και ο ιστορικός.
Εντούτοις, ο συντάκτης του βρετανικού περιοδικού αρχαιολογίας, Mike Pitts, δεν πείθεται από τη θεωρία. Επισήμανε ότι η Μεγάλη Βρετανία ήταν καλά αποικημένη τότε και υπήρξαν πολλά χωματουργικά έργα και άλλα αρχαιολογικά ορόσημα. Η εύρεση των σχεδίων δεν είναι δύσκολη, και τα σχέδια επομένως δεν είναι απαραιτήτως σημαντικά.
από apolitistosteki
