του Σωτήριου Καλαμίτση
Εν αρχή ην το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ με τις μετριοπαθείς, όπως
φημολογείται, ρεμούλες [«Είπαμε να κάνει στον εαυτό του ένα δωράκι, αλλά
όχι και 500 εκ. δραχμές!»]. Με μια σύντομη γαλάζια παρένθεση υπό τον
πρωθυπουργό - ιδιοκτήτη, μεταξύ άλλων, αρχαιολογικής συλλογής - που ...
πραγματοποίησε τη μεγαλύτερη «αξιοποίηση δημόσιας
περιουσίας» [ξεπούλημα «ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ»] ακολούθησε το εκσυγχρονιστικό
ΠΑΣΟΚ με τα μεγάλα έργα [«Αυτό είναι μακέτο;»] και τις σύμφυτες
αρπαχτές, προεξάρχοντος του Ακη, που δημιούργησε την ισχυρή, τρομάρα που
της ήρθε, Ελλάδα του ευρώ και των Ολυμπιακών Αγώνων της Γιάννας και των
άλλων των παιδιών. Συνέχισε το θεάρεστο έργο ο γαλάζιος «κουρασμένος»
[άδικο, κατ εμέ, προσωνύμιο του Κωστάκη] μέχρι που ανεδύθη το
μνημονιακό ΠΑΣΟΚ και οι άλλες δημοκρατορικές δυνάμεις και μας ήλθε ο
ουρανός σφοντύλι.
Μετά τη διάλυση του «πατριωτικού» ΠΑΣΟΚ που μετέβαλε τον δημόσιο
κορβανά σε πρυτανείο όλων ανεξαιρέτως εκείνων που συνέβαλαν
παντοιοτρόπως στο αμπάρωμα της δεξιάς στο χρονοντούλαπο της ιστορίας
ακόμη και με αφισοκόλληση μιας βραδιάς, η οποία, φευ, είχε τόση
αποκολλητική δύναμη που διέγραφε τη ρετσινιά «χουντικός» αντικαθιστώντας
την με την ταμπέλα «αγωνιστής του σοσιαλισμού», η τριετής γαλάζια
παρένθεση άνοιξε τις πύλες στη λαθρομετανάστευση υπό το πρόσχημα της
υποδοχής των αδελφών μας Βορειοηπειρωτών. Έκτοτε η χώρα μας έχει
κατακλυσθεί [δεν λέω «καταληφθεί» μια και η «ανακατάληψη» αποτελεί το
ισοδύναμο της «επαναδιαπραγμάτευσης»] από όλες τις φυλές του κόσμου κατά
κυριολεξία με αποτέλεσμα να έχουν δημιουργηθεί νέα επαγγέλματα, τα
οποία δεν περιλαμβάνονται στους καταλόγους των επιτηδευμάτων, όπως τα
γνωρίζει το φορολογικό μας σύστημα, αλλά και νέες ειδικότητες και
Δημόσιες Υπηρεσίες για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες που μας
δημιούργησαν οι ορδές των αλλοδαπών συνανθρώπων μας.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που ο τομέας της παραγωγής υποχώρησε ακόμη περισσότερο έναντι του τομέα των υπηρεσιών.
Έτσι, δημιουργήθηκε μοιραίως και νέος κλάδος δικαίου, το
λεγόμενο «Μεταναστευτικό Δίκαιο» [ο ορθός τίτλος θα έπρεπε, κατ εμέ, να
είναι «Λαθρομεταναστευτικό Δίκαιο»], στον οποίο ειδικεύονται εν τη
πράξει χιλιάδες συνάδελφοι με μεγάλη πρέπει να πω οικονομική επιτυχία,
προ πάντων τώρα που το Εργατικό Δίκαιο έχει στην ουσία τεθεί στο
περιθώριο με τις μνημονιακές ρυθμίσεις επί σκοπώ αύξησης της
ανταγωνιστικότητας, η οποία, εν τούτοις, δεν λέει να ξεκολλήσει από εκεί
που την παρέλαβε η τρόικα.
Και ξαφνικά, από εκεί που ήμασταν ο πιο φιλόξενος λαός του κόσμου, η
χώρα που λάτρεψε τον Ξένιο Δία και ασπάσθηκε τις αρχές του
Χριστιανισμού, γίναμε αφιλόξενοι, ρατσιστές, μισάνθρωποι και φασίστες.
Για να μας καλμάρουν, Πολιτεία και Εκκλησία έφτασαν να κάνουν μέχρι και
συναυλία εντός ιερού ορθοδόξου ναού, για να δείξουν το δρόμο της
συναδέλφωσης θυμάτων και θυτών. Και σ ό,τι αφορά στην Εκκλησία, δεν έχω
να πω τίποτε.
Ο Χριστός δίδαξε ότι αν σου τραβήξει κάποιος ένα χαστούκι, δεν έχεις
παρά να γυρίσεις και το άλλο μάγουλο για να φας και δεύτερη
ξανάστροφη. Βέβαια, δεν νομίζω ότι ο Χριστός εννοούσε πως αν μπει το
βράδυ σπίτι σου κάποιος τύπος με σκουρόχρωμη επιδερμίδα ή καυκάσια ή
σλαβικά χαρακτηριστικά και σε ληστέψει ή σε βιάσει ή σε δολοφονήσει, θα
πρέπει εσύ να τον αφήσεις να σε ξαναληστέψει, να σε ξεναβιάσει και να
σε «ξαναδολοφονήσει». Και τούτο, διότι ο Χριστός είχε αρπάξει ένα
φραγγέλιο και τα έκανε όλα λίμπα, όταν τα πήρε στο κρανίο διαπιστώνοντας
ότι ο οίκος του Πατρός του είχε μετατραπεί σε οίκο εμπορίου, όπως
μάθαινα στο βαρετό πλην λίαν διδακτικό μάθημα των Θρησκευτικών, το
οποίο θέλει να καταργήσει η κ. Ρεπούση και άπαν το ομονοούν σκυλολόι.
Πάντως, η Εκκλησία αυτά πρεσβεύει και εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτε, εξ
ου και το «Όσοι πιστοί προσέλθετε». Η χριστιανική θρησκεία είναι η
θρησκεία της αγάπης, της καρτερίας, της ανοχής, της προσμονής, της
αδελφοσύνης, της συγχώρεσης, της συμπόνοιας. Είναι η θρησκεία του
«Όποιος έχει δύο χιτώνες δίνει τον ένα». Η Πολιτεία όμως;
Η Πολιτεία είναι ένα φοβισμένο μόρφωμα. Τα κύματα των
λαθρομεταναστών απελευθέρωσαν τα αισθήματα αλληλεγγύης όλων των
προοδευτικών δυνάμεων του τόπου, όπως εκείνες που θεωρούν την ελληνική
σημαία «κουρελόπανο», ενώ η πλειονότητα των γηγενών γίναμε πολίτες
δεύτερης κατηγορίας και φασίστες, γίναμε τα μιάσματα που κατέλαβαν τη
θέση που κατείχαν πάλαι ποτέ οι κομμουνιστές. Μη τυχόν και λοξοκοιτάξεις
λαθρομετανάστη, έχεις μετατραπεί αυτομάτως σε ρατσιστή και φασίστα. Και
τούτο, διότι οι λαθρομετανάστες απετέλεσαν και εξακολουθούν να
αποτελούν το εργατικό δυναμικό των μεγάλων εργοληπτικών και μη
επιχειρήσεων που έτσι μειώνουν αισθητά το εργατικό κόστος, αλλά δεν
αυξάνουν ρε γαμώ το την ανταγωνιστικότητα. Το μόνο που αυξάνουν είναι τα
ελλείμματα των ασφαλιστικών Ταμείων, των δημόσιων νοσοκομείων, των
δημόσιων σχολείων και κυρίως της ασφαλούς διαβίωσης στον ίδιο σου τον
τόπο.
Διερωτώμαι, λοιπόν, από τότε που οι μεγάλοι του αθλητισμού, οι
οποίοι έχουν τόση σχέση με τον αθλητισμό όση έχω εγώ με τη
αστροφυσική, απέκλεισαν τη Βούλα από τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου: όταν
απευθυνθώ σε κάποιον με την προσφώνηση «ρε μαλάκα», τον εξυβρίζω ή τον
καθιστώ αντικείμενο ρατσιστικού σχολίου; Είμαι υβριστής ή ρατσιστής;
Διότι η ομάδα των ανθρώπων που είναι μαλάκες δεν είναι αμελητέα, οπότε
μπορεί κάποιος εξ αυτών να θιγεί και να με καταγγείλει για ρατσισμό . Αν
πω σε κάποιον «’ει γ..σου ρε φούστη», αυτή η παραίνεση θα εκληφθεί
ως ρατσιστική εκδήλωση ή ως ευχή, λαμβανομένου υπόψη ότι η ομάδα
των ομοφυλόφιλων είναι αρκετά μεγάλη και πραγματοποιεί και παρελάσεις -
υπό την αιγίδα προοδευτικών αντιρατσιστών δημάρχων - για να
διατρανώσει την παρουσία της και να προσελκύσει ταίρια για τα μέλη της
[;] ή να απελευθερώσει όσους αμφιταλαντεύονται, ώστε να εκφράσουν
δημοσίως τη διαφορετικότητά τους, αν αυτή δεν είναι ήδη πρόδηλη
συνοδευόμενη από τη μετοχή του Παρακειμένου «κραγμένη» ή «ξεφωνημένη» ή
το ουσιαστικό «φτεράααα».
Προσοχή, λοιπόν, από εδώ και πέρα. Ο κ. Κούβελος και ο κ.
Κουβέλης καιροφυλακτούν. Ο κ. Μπαίνει Βγαίνει το διασκεδάζει βλέποντας
τους άλλους να προσπαθούν να ξεμπερδέψουν το κουβάρι που ο ίδιος έχει
προκαλέσει και ο Αντόνιο ντε λα Σαμαρούα απλώς πρωθυπουργεύει. Οι ΜΚΟ
καλά κρατούν και οι ρατσιστές Έλληνες σηκώνουμε τον Σταυρό του Μαρτυρίου
για να ταΐσουμε τις ορδές των αλλοφύλων, πρωτίστως δε τους αλληλέγγυους
αυτών. Να με συμπαθά η κ. Ρεπούση και ο κ. Ψαρριανός, αλλά μου βγήκε
αυθόρμητα αυτό το «Σταυρό του Μαρτυρίου». Πού θα πάει, όμως, σε καμμιά
πεντακοσαριά χρόνια θα έχει ο λαός μας αποβάλει εκφράσεις όπως «Μα την
Παναγία», «Βόηθα Παναγιά», «Θεούλη μου τί με περιμένει», «Τραβάω τον
Γολγοθά μου», «Δόξα τω Θεώ», «Για όνομα του Θεού και της Παναγίας»,
«Χριστός κι Απόστολος» και θα έχει ασπασθεί πλήρως τις αξίες του
ευρωπαϊκού πολιτισμού, όπως τις είχαν διαδώσει ο Αδόλφος, ο Μπενίτο, ο
Φράνκο, ο Σαλαζάρ, αλλά και η πάλαι ποτέ βρεταννική αυτοκρατορία, η
Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία και η Πορτογαλία σε κάθε αποικιακή γωνιά
της γης. Άλλωστε, άνεμος σφοδρός δημοκρατίας πνέει πλέον σε κάθε χώρα,
όπου υπάρχουν δυσεύρετα αγαθά, όπως το πετρέλαιο, ή απλώς γειτνιάζει με
πετρελαιοπαραγωγούς χώρες, ώστε να διατηρηθεί ακώλυτη και σε προσιτές
τιμές η ροή του μαύρου χρυσού στα ρεζερβουάρ των αυτοκινήτων των
ευρωπαίων και βορειοαμερικανών συνανθρώπων μας, μεταξύ των οποίων τα
μέλη της ΔΗΜΑΡ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ, του ΠΑΣΟΚ και κάθε άλλης
δημοκρατορικής δύναμης. Πάντως, κάτι μου λέει ότι η κ. Ρεπούση και οι
περί αυτήν θα μας επιτρέψουν να χρησιμοποιούμε ανενόχλητοι εκφράσεις
τύπου «γ.. το καντήλι σου», «την Παναγία και τον Χριστό σου».
Και η τελευταία απορία μου. Κατά το άρθρο 196 του Ποινικού Κώδικος
που τιτλοφορείται «Κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος»:
«Ο θρησκευτικός λειτουργός που κατά την ενάσκηση των έργων του ή
δημόσια και με την ιδιότητά του προκαλεί ή διεγείρει τους πολίτες σε
εχθροπάθεια κατά της πολιτειακής εξουσίας ή άλλων πολιτών τιμωρείται με
φυλάκιση μέχρι τριών ετών». Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και ο Πειραιώς
Σεραφείμ που καταχέρισαν την κ. Ρεπούση θα διωχθούν για διέγερση των
πολιτών σε εχθροπάθεια ή θα παραδοθούν στη χλεύη των δημοκρατορικών
δυνάμεων που τάσσονται αλληλέγγυες με τους λαθρομετανάστες και απαιτούν
από την Πολιτεία να καταργήσει το μάθημα των Θρησκευτικών και να
καθαιρέσει από όλα τα δημόσια κτήρια και καταστήματα τα εικονίσματα του
Χριστού και της Παναγίας; Εμένα, πάντως, δεν με διήγειραν κατά της κ.
Ρεπούση οι εν λόγω ποιμένες, εξ ου και είμαι κατάλληλος ως μάρτυς
υπεράσπισής των. Άλλο τώρα το ζήτημα ότι διάκειμαι εχθροπαθώς προς
αυτήν. [Ατυχε Καστανίδη, δεν ευτύχησες να δεις μετουσιωμένο σε νόμο του
κράτους εκείνο το σχέδιο νόμου που είχες συγγράψει για την καταπολέμηση
της εχθροπάθειας στα πλαίσια προετοιμασίας της χώρας για τη μετάβαση σε
μία πολυπολιτισμική κοινωνία, την οποίαν ονειρευόσουν μαζί με τον
καταδικό σου τον ΓΑΠ. Και περίμενες να έχει τύχη η νεφελώδης «Κοινωνική
Συμφωνία» σου με ισχυρές δόσεις από ΠΑΣΟΚ και ολίγη από δημοκρατορικές
δυνάμεις].
Μήπως ήλθε η ώρα για κάποιο δημοψήφισμα; Δεν νομίζω πως της πέφτει
λόγος της τρόικα, ώστε να απαιτείται προς τούτο η άδειά της, εκτός και
τεθεί ζήτημα οικονομικό. Βλέπετε, όταν πρόκειται για την έκφραση του
λαού δι εκλογών ή δημοψηφίσματος υπάρχουν πάντοτε οικονομικά κολλήματα.
Όταν πρόκειται να δοθεί η ΑΤΕ στην Πειραιώς, να μην αποκαλυφθούν οι
μεγάλοι φοροφυγάδες, να μην λογοδοτήσουν οι πολιτικοί μιζαδόροι, να
μείνει στο απυρόβλητο το εργολαβοπολιτικό σύμπλεγμα, δεν υπάρχει κανένα
απολύτως κώλυμα.
από taxalia
