Οβραβευμένος με Πούλιτζερ δημοσιογράφος και συγγραφέας Τόμας Φρίντμαν σε μία πρόσφατη συνέντευξή του στην Ελλάδα, απορούσε πως ο Έλληνας που στις ΗΠΑ έχει ταυτιστεί με τον επιτυχημένο έμπορο και επιχειρηματία, που είναι νοικοκύρης σέβεται τους νόμους και…την οικογένειά του, είναι κοινωνικά και οικονομικά δραστήριος έφτασε μέσα σε λίγους μήνες να γίνει για την παγκόσμια κοινή γνώμη, συνώνυμο του τεμπέλη, του απατεώνα και του διεφθαρμένου…
Αυτή η εικόνα που μας συνοδεύει εξαιτίας των λαθών και των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων του πολιτικού μας προσωπικού για να αλλάξει απαιτούνται τεράστιες προσπάθειες και γενναίες θυσίες, από την πλευρά των πολιτών, αφού η χώρα έχει στοχοποιηθεί και στην πλάτη της παίζονται τεράστια οικονομικά παιχνίδια από το σύνολο των καρχαριών του χρηματοπιστωτικού συστήματος που άπαξ και μυρίστηκαν αίμα, δεν λένε να μας αφήσουν σε ησυχία…
Ωστόσο ο εχθρός βρίσκεται πλέον εντός των τειχών. Μεγαλοεπιχειρηματίες το τελευταίο διάστημα επιδίδονται στο σπορ της παρακράτησης του ΦΠΑ και της μη απόδοσής του (αρκετοί βγάζουν σε τράπεζες του Λιχτενστάϊν, του Λουξεμβούργου και της Ελβετίας τον παρακρατηθέντα ΦΠΑ) με αποτέλεσμα και τα έσοδα του κράτους να υστερούν και οι επιχειρήσεις τους να οδηγούνται στο άρθρο 99 άρα και οι εργαζόμενοί τους στην ανεργία, προκειμένου οι ίδιοι να απαλλαγούν των ποινικών ευθυνών…
Και πριν βιαστεί κανείς να κατηγορήσει τους επιχειρηματίες για έλλειψη πατριωτισμού, ας αναλογιστεί ποια παραδείγματα εκπέμπει το πολιτικό προσωπικό, όταν 117 βουλευτές ανάμεσά τους και οι πρώην υπουργοί Άκης Τσοχατζόπουλος και Τάσος Μαντέλης, διεκδικούν 120 εκατομμύρια ευρώ αναδρομικά από το ελλειμματικό ελληνικό δημόσιο ή όταν το ίδιο το κράτος παρακρατά το ΦΠΑ από τις εξαγωγικές επιχειρήσεις για να καλύψει τις ταμειακές του ανάγκες, ή έχει απλήρωτους γιατρούς φαρμακοποιούς, εργολάβους και προμηθευτές…
Πέρα από τις στρατιές των ανέργων, μια νέα γενιά εργαζομένων οδηγείται στην εξόντωση αφού οι φόροι, οι ασφαλιστικές εισφορές και το κόστος διαβίωσης έχουν γίνει δυσβάσταχτα, ενώ η ανυπακοή λαμβάνει διαστάσεις γενίκευσης.
Πολίτες που δεν φοροδιέφυγαν ποτέ καλούνται να πληρώσουν την αποτυχία του διαβρωμένου πελατειακού και κομματικού κράτους του «4-4-2» των προμηθειών, των σκανδάλων και των μιζών, χωρίς ελπίδα, μόνο με το φόβο της τιμωρίας. Και η τιμωρία είναι αμείλικτη για τους μικρούς ενώ οι μεγάλοι καταφέρνουν να ξεγλιστρούν μέσω της αίτησης πτώχευσης της εταιρείας τους… Γνωρίζουν οι πολίτες ότι οι φόροι πλέον δεν πηγαίνουν για τη λειτουργία του κράτους και για την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών αλλά για να ξεχρεωθούν οι τράπεζες που δάνειζαν τη χώρα ασύστολα τα προηγούμενα χρόνια με υψηλές αποδόσεις άρα και μεγάλο ρίσκο…
Το σύστημα του ΕΤΑΚ απέτυχε και τώρα οι πολίτες καλούνται εκ νέου να κάνουν δήλωση της ακίνητης περιουσίας τους στο Ε-9 γιατί το Ελεγκτικό συνέδριο απέρριψε την απευθείας ανάθεση (χωρίς διαγωνισμό) της υποστήριξής του σε συγκεκριμένη εταιρεία και έτσι μας προέκυψε το χαράτσι της ΔΕΗ που επιβάλλεται ακόμη και στις κτηνοτροφικές μονάδες και τις γεωργικές αποθήκες!
Υπάρχει ελπίδα; Πρακτικά όχι αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, ο καθένας να κοιτάει να σώσει το τομάρι του και όλοι μαζί να κάνουμε το παν για να βυθίσουμε τη χώρα στην ανυποληψία.
Όλοι οι λαοί πήγαν μπροστά κατασκευάζοντας ένα μύθο τον οποίο υπηρέτησαν. Άλλοι ισχυρίστηκαν ότι είναι απόγονοι του Μέγα Αλέξανδρου, άλλοι του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, άλλοι ότι είναι άρια φυλή και άλλοι ότι είναι οι εκλεκτοί του Θεού. Εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες είμαστε διατεθειμένοι να υπηρετήσουμε το μύθο του αποδιοπομπαίου τράγου;
γράφει ο Γιάννης Κολλάτος
πηγή: BHMA
από filologos10
