Διαβάστε το υλικό που βρήκαμε ή μας έστειλαν φιλικά blogs.

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

Επιτέλους, απόδοση τιμής στους νεκρούς του 1940.

Η σημερινή επέτειος του ΟΧΙ για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια είχε το νόημα που θα έπρεπε να έχει. Πέρα από τις πολιτικές σκοπιμότητες κάποιων πολιτικών δυνάμεων που θέλησαν για μια φορά ακόμη να καπηλευτούν τον αγώνα του λαού και να περάσουν δικές τους θέσεις, που καμία σχέση δεν έχουν με τα πραγματικά θέλω του λαού, ο σημερινός εορτασμός για πρώτη, ίσως, φορά θα έκανε περήφανους τους ήρωες του 1940.

Ο σημερινός εορτασμός δεν ήταν μια κούφια εκδήλωση με εντυπωσιακούς κίβδηλους πανηγυρικούς πολιτειακών ''αρχόντων'', χωρίς κανένα νόημα, αλλά ήταν μια αληθινή αναβίωση του ΟΧΙ. Μια αληθινή απόδοση τιμών σ' εκείνους τους ανθρώπους που με τη θυσία τους χάρισαν στην Ελλάδα και στους Έλληνες την περηφάνια και την αξιοπρέπεια που τα τελευταία δύο χρόνια το καθεστώς της χώρας κουρέλιασε. Ο λαός βροντοφώναξε μετά από 71 χρόνια και πάλι ΟΧΙ.
 
ΟΧΙ σε όλους αυτούς τους πολιτικούς και δημόσιους ''άρχοντες'' που κάθε χρόνο μαζεύονται, δήθεν για να τιμήσουν τους ήρωες του '40, αλλά στην ουσία εκμεταλλεύονται την εθνική επέτειο, για να διατυπώσουν μεγάλες, κούφιες πατριωτικές κορώνες, κοροϊδεύοντας τόσο τον κόσμο που παρευρίσκεται όσο και τους ήρωες εκείνους που δεν έχουν καμιά ανάγκη από την υποκριτική απόδοση τιμών των πολιτικάντηδων και των αρχηγών των σωμάτων του στρατού που τους κάνουν παρέα.

Των ανθρώπων εκείνων που έρχονται, για να τιμήσουν τους νεκρούς του '40, έχοντας προδώσει πολλάκις την Ελλάδα και τους Έλληνες. Έρχονται να παρακολουθήσουν την παρέλαση αυτοί που έφεραν με τη θέλησή τους 71 χρόνια μετά τους Γερμανούς και τους άλλους ξένους μες στην Ελλάδα. Αυτοί που εξευτέλισαν το όνομα της Ελλάδας και των Ελλήνων, δίνοντας δικαιώματα σε κομπλεξικούς ξένους να βγάλουν χολή. Αυτοί που έφεραν ξανά την εξαθλίωση, την πείνα και την κατοχή σε μια Ελλάδα που ο ανθός της θυσιάστηκε ακριβώς, για να την κρατήσει ελεύθερη.

Και είχαν το θράσος τα ξεσκονιστήρια των Γερμανών να κουβαληθούν στις παρελάσεις προς τιμήν των ηρώων του ΟΧΙ, για να αμαυρώσουν την εκδήλωση. Για να κάνουν βαρύγδουπες δηλώσεις για το έπος του '40, να δεχθούν τον τιμητικό χαιρετισμό των τμημάτων της παρέλασης - χωρίς να τον αξίζουν - και, στο τέλος, να πάνε να γεμίσουν τις κοιλιές τους σε δεξιώσεις, δήθεν προς τιμήν των ηρώων. Των ηρώων που όσοι ζουν μέχρι σήμερα, ζουν με πενιχρές συντάξεις που το δοσιλογικό καθεστώς τις περικόπτει.

Ίσως, θελήσουν να χρησιμοποιήσουν αυτό που έγινε σήμερα ως αφορμή, για να καταργήσουν εντελώς τις παρελάσεις, όπως άλλωστε θέλει και ο ΣΥΡΙΖΑ και, ίσως, γι' αυτό συμμετείχε στην κίνηση. Έτσι κι αλλιώς, οι παρελάσεις θα ενοχλούν τους ξένους ''συμβούλους'' που θα εγκατασταθούν στα υπουργεία και στην Ελλάδα.

Ωστόσο, ο λαός έκανε το καθήκον του, αυτό που του επέβαλε το αίμα των ηρώων εκείνης της εποχής που ρέει στις φλέβες του, έδιωξε από το χώρο απόδοσης τιμών στους ήρωες τους δοσίλογους; αυτούς που πρόδωσαν την Ελλάδα και της επέβαλαν μια νέα Κατοχή. Η παρέλαση δε ματαιώθηκε, έγινε λιτά και απέριττα, όπως αξίζει σε τέτοιους ήρωες. Μόνο με αυτούς που έπρεπε να είναι παρόντες και με επισήμους, αυτούς που αξίζει να είναι στις τιμητικές θέσεις, τους Μακεδονομάχους στις Σέρρες, το λαό στις άλλες πόλεις. Όχι κάποιους που έτυχε με χίλιους δυο τρόπους και πολιτικά παιχνίδια να πάρουν κάποιους τίτλους και αξιώματα.

Οι ήρωες του '40 ήταν κομμάτι του λαού, όχι του πολιτικού συστήματος, και ο λαός ξέρει πώς αξίζει να τιμήσει τα παιδιά του. Όχι με ψευτιές από αυτούς που πρόδωσαν τη χώρα και συνθηκολόγησαν άνευ όρων.

Βγήκε σεργιάνι ο γνωστός θίασος..

Στα φερέφωνα του κατοχικού καθεστώτος, τα μέσα μαζικής εξημέρωσης και διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους από αγανάκτηση για την ''αμαύρωση'' των παρελάσεων. Δημοσιογραφίσκοι της καρπαζιάς, τοπικοί ''άρχοντες'' και πολιτικοί επονείδιστοι βγήκαν και δήλωσαν βαθιά λυπημένοι για όσα έγιναν. Είπαν ότι δεν έπρεπε να επιλεγεί για τις διαμαρτυρίες η συγκεκριμένη μέρα, παραβλέποντας το εξωφρενικό γεγονός ότι ο πρωθυπουργός διάλεξε αυτήν τη μέρα, για να πει το μεγάλο ΝΑΙ στους νέους εισβολείς. Και όλα αυτά από τα γνωστά πρόσωπα της τηλεόρασης. Αυτούς που πάντα αντιμετωπίζουν την 28η Οκτωβρίου σαν μια μέρα σαν όλες τις άλλες και τη γιορτάζουν με τα γνωστά χαζοχαρούμενα προγράμματα και με τις γνωστές τούρκικες σειρές.

Ακόμη και ο κ. Μπουτάρης που οι απόψεις εναντίον των παρελάσεων είναι γνωστές δήλωσε στενοχωρημένος απ' ό, τι έγινε. Ο κ. Καρατζαφέρης, ο μεγάλος συναινών στην ψήφιση του Μνημονίου, έσπευσε ως προστάτης του έθνους - λες και το έθνος έχει ανάγκες από τέτοιους προστάτες - να κατακεραυνώσει τα επεισόδια, επειδή δήθεν διχάζουν το έθνος και οδηγούν σε έκτροπα. Ενώ οι συμπεριφορές του πολιτικού συστήματος βοηθούν πολύ το έθνος, ε; Ή να βασιστεί ο λαός στον κ. Καρατζαφέρη με τις γνωστές πατριωτικές κορώνες άνευ αντικρίσματος, αλλά τις ψήφους στο Μνημόνιο, για να τον σώσει;

Και τέλος, το κερασάκι στην τούρτα, οι δηλώσεις της δημοκρατικότατής μας κυβέρνησης και ορισμένων άλλων ''έξυπνων'' που μίλησαν για φασίζουσες συμπεριφορές, αντιδημοκρατικές εκδηλώσεις και δικτατορία της μειοψηφίας! Ποιοι; Όλοι αυτοί που ακόμη και οι φτιαχτές τους δημοσκοπήσεις δεν τους δίνουν συγκεντρωτικά πάνω από το 50% των προτιμήσεων του λαού. Μιλούν για φασισμό αυτοί που έκαναν το ''αποφασίζομεν και διατάσσομεν'' νόμο του κράτους. Που βίασαν παρά φύσιν το Ελληνικό Σύνταγμα επανειλημμένα. Που μήνες τώρα αδιαφορούν προκλητικά για τη βούληση του ελληνικού λαού. Που πνίγουν στα δακρυγόνα και στους παρακρατικούς τις διαμαρτυρίες του ελληνικού λαού. Που μόλις προχτές οδήγησαν στο θάνατο έναν διαδηλωτή, για να εξυπηρετήσουν τις σκοπιμότητές τους.

Προκάλεσαν με την παρουσία του στις εκδηλώσεις απόδοσης τιμής στους ήρωες του '40, των οποίων τις θυσίες πρόδωσαν με ειδεχθή τρόπο, και προκαλούν ακόμη με τις ανόητες δηλώσεις τους. Ο περήφανος ελληνικός λαός για πρώτη, ίσως, φορά μετά από χρόνια νιώθει ξανά τη φλόγα του καθήκοντος και αυτή η φλόγα του υποδεικνύει πως είναι ώρα να απαλλάξει τις δικές του εκδηλώσεις από την παρουσία των ανθρώπων που αμαυρώνουν οτιδήποτε αγνό και τίμιο έβγαλε αυτή η χώρα.

Εθίγη ο Κάρολος..

Εθίγη ο πρόεδρος της δικτατορίας.. ε, της δημοκρατίας, επειδή τον αποκάλεσαν ''προδότη''. Δεν μπορεί, λέει, να αποκαλούν έτσι κάποιον που ήταν αντάρτης στα 15 του. Φαίνεται πως πέρασαν πολλά χρόνια από τότε και ο Πρόεδρος πρώτος το ξέχασε.. Αλλιώς, πώς να εξηγήσει κανείς πως ένας πρώην αντάρτης - εδώ που τα λέμε δεν υπάρχει πολιτικός που να μην έκανε αγωνιστής...- προσυπέγραψε την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας και τον ερχομό στην Ελλάδα νέων κατοχικών δυνάμεων. Ο λαός έβλεπε με συμπάθεια τον κ. Παπούλια μέχρι που αυτός με τις πράξεις του και τις μη - πράξεις του στήριξε όσο κανείς το καθεστώς της παράδοσης της χώρας και της εξαθλίωσης του λαού.

Αλήθεια, πώς γίνεται ένας πρώην αντάρτης να δέχεται να παίρνει ο ίδιος έναν υπέρογκο μισθό, ενώ οι συναγωνιστές του να ζουν με συντάξεις πείνας; Ή πώς ανέχεται ένας τέτοιος περήφανος αγωνιστής που εδώ και δεκαετίες δεσπόζει στην πολιτική σκηνή, να μένουν άταφοι οι πολεμιστές μας στα βουνά της Αλβανίας;

Κάποιοι μίλησαν για σεβασμό. Ο σεβασμός, όμως, κερδίζεται, δεν είναι αντικείμενο απαίτησης από κάποιους που έτυχε να κατέχουν κάποια αξιώματα. Όταν οι ίδιοι δε σέβονται το λαό που δουλεύει, για να παίρνουν τους παχυλούς μισθούς τους και τα πολυτελή αυτοκίνητά τους, γιατί να τους σεβαστεί ο λαός; Στο κάτω - κάτω, τι πρόσφεραν αυτοί στο λαό; Ταπεινώσεις, εξευτελισμούς, μια νέα Κατοχή, μια νέα εξαθλίωση και την απόγνωση.

Η αντίδραση του κ. Παπούλια ήταν το λιγότερο προκλητική. Πήγε στη Θεσσαλονίκη, για να τιμήσει την πόλη. Τι να τιμήσει; Την πόλη που χάρη στο καθεστώς που μέρος του είναι ο ίδιος κινδυνεύει να χάσει το λιμάνι της που ενδέχεται να πωληθεί ακόμη και στους Σκοπιανούς; Αλήθεια, ποιος είπε στον κ. Παπούλια ότι η παρουσία οποιουδήποτε από τους εκπροσώπους του πολιτικού καθεστώτος αποτελεί ''τιμή'' για οποιονδήποτε.

Μίλησε για οργή. Τίποτα δεν ξεπερνά την οργή του λαού για όλα αυτά που του επιβάλλονται παρά τη θέλησή του.

Όλοι μίλησαν για όσα συνέβησαν, εκτός από τους μόνους που τους έπεφτε πραγματικά λόγος: τους ανθρώπους της Εθνικής Αντίστασης, αυτούς που σε όλες τις άλλες παρελάσεις τοποθετούνταν σε θέση κομπάρσου, για να επιδειχθεί ο εκάστοτε πολιτικάντης, σφίγγοντάς τους το χέρι, λερώνοντάς τους με τα χέρια του। Οι άνθρωποι αυτοί, οι αληθινοί πρωταγωνιστές της σημερινής μέρας δεν ενοχλήθηκαν, αντίθετα, για πρώτη φορά τιμήθηκαν τοποθετούμενοι απ' το λαό στις εξέδρες των επισήμων, εκεί όπου τους αξίζει. Οπότε πραγματικά ο λαός σήμερα αναβίωσε και ξαναφώναξε το ηρωικό ΟΧΙ, γι' αυτό οι εκπρόσωποι της Μέρκελ τρομοκρατήθηκαν.
 
πηγή: endelehia
 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...